De een schudt onvermoeid de horlogebanden. De ander maakt onafgebroken de sluitingen open en dicht. De een onderwerpt de horloges aan een druk van 4,5 ton. Weer een ander laat ze vanaf twintig verschillende hoogtes en posities vallen. De een dompelt ze onder in zout water en chloor. De ander bespuit ze met schurend zand. De een onderwerpt ze aan extreme hitte, de ander aan heel lage temperaturen. Hiermee wordt het horloge op de proef gesteld op een manier die verder gaat dan wat het ooit in de praktijk zal moeten doorstaan. Maar dat is nog niet alles.
