این IIII به جای IV برای ساعت‌سازان به عنوان چهار شناخته می‌شود و مدت‌هاست که این قاعده وجود دارد.
علامت IIII توسط مصریان باستان، یونانیان و بعد توسط اِتروسکها استفاده می‌شد و رومیان نیز آن را از آن‌ها اقتباس کردند.
در واقع، اواخر قرون وسطی بود که IV مورد استفاده قرار گرفت و وقتی نخستین ساعت‌های مکانیکی ساخته شدند، همچنان IIII متداول بود. اغلب اینگونه پنداشته می‌شود که ماندگاری کاربرد این عدد تا امروز به دلیل تعادل فوق‌العاده‌ای است که به صفحه ساعت می‌دهد. هر چه باشد آیا باید به مدرنیته اجازه داد که برتری و عالی بودن چیزی را بر هم بزند؟
