سکونت در دریا
در دهه ١٩۶٠ غواصی آب‌های عمیق که به غواصی «اشباع» شناخته می‌شود، ماندن طولانی‌مدت در عمق‌های زیاد را امکان‌پذیر کرد. در این نوع غواصی، غواصان در محفظه‌ای پرفشار ساکن می‌شوند تا فشاری که در محیط کاری زیرآب به آن‌ها وارد می‌شود بازتولید شود. یعنی کافی‌ست که در پایان هر مأموریت، فقط یک بار فرایند تقلیل فشار را طی کنند.
این فرایند می‌تواند به ساعت آسیب بزند. غواصان مخلوطی از گازها را تنفس می‌کنند که عمدتاً متشکل از هلیوم است؛ اتم‌های هلیوم بی‌نهایت ریز هستند و می‌توانند به قاب نفوذ کنند. هنگام بازگشت به سطح آب، هلیوم گیرافتاده می‌تواند موجب فشار داخلی بیش‌ازحد شود و به ساعت غواص آسیب بزند.
برای غلبه بر این مشکل، رولکس در سال ١٩۶٧ ساعت Sea-Dweller را معرفی کرد که ساعت غواصی با دریچه خروج هلیوم است. وقتی فشار داخلی در قاب بیش‌ازحد زیاد شود، این دریچه ایمنی منحصربه‌فرد به‌طور خودکار باز می‌شود و اجازه می‌دهد که اتم‌های هلیوم خارج شوند.
