De Oyster Perpetual GMT‑Master werd geïntroduceerd in 1955 gedurende het gouden tijdperk van de commerciële luchtvaart.
De relatie met tijd en reizen veranderde. Zo konden reizigers nu in één keer de oceaan oversteken dankzij de komst van trans-Atlantische vluchten. De GMT-Master, speciaal ontwikkeld voor piloten van luchtvaartmaatschappijen, werd al snel het favoriete horloge van vliegeniers en wereldreizigers.
Vier jaar na zijn introductie speelde de GMT‑Master een hoofdrol bij de eerste non-stopvlucht van Pan Am tussen New York en Moskou en verankerde daarmee zijn reputatie als verbinder van mensen.
Toen het eerste supersonische passagiersvliegtuig Concorde in de jaren 60 zijn laatste testvluchten uitvoerde, maakte Rolex met trots bekend dat zowel de Britse als de Franse testpiloten een GMT‑Master droegen. Het versterkte de status van de GMT‑Master in het tijdperk van de supersonische vluchten.
Scott Crossfield, de eerste testpiloot die in 1951 sneller dan Mach 2 vloog, was een van de deelnemers van het X‑15-programma. Dit ambitieuze project ging in 1956 van start en had als doel om een nieuwe generatie van meer krachtige motoren te ontwikkelen die gebruikt konden worden voor de eerste ruimteraketten. Crossfield maakte 14 testvluchten voor het programma. In oktober 1962 schreef hij aan Rolex dat zijn horloge niet alleen perfect werkte in temperaturen variërend van –54 °C tot 75 °C, maar ook op hoogtes van 76.000 meter die werden nagebootst in een hogedrukkamer en op 28.000 meter onder reële vliegomstandigheden.
Een van de testpiloten van het programma kwam destijds bekend te staan als de snelste man ooit. Het was William J. Knight, een luitenant bij de Amerikaanse luchtmacht en ingenieur. Op 3 oktober 1967 vestigde hij met het X‑15-raketvliegtuig het hoogste snelheidsrecord ooit dat tot op de dag van vandaag ongeëvenaard is: 7.274 kilometer per uur (Mach 6.7). Om zijn pols droeg hij een GMT‑Master.
De uitdaging is nu om het avontuur van het vliegen levend te houden. Rolex-horloges begeleiden hen die deze droom altijd blijven nastreven.
Sinds het ontstaan van de luchtvaart heeft de mens altijd sneller en hoger willen gaan. Maar voor sommige visionairs was er een andere uitdaging: zij wilden verder en langer gaan. Sheila Scott was een van die mensen. Zij was in 1966 de eerste Britse vrouw die een solovlucht rond de wereld in een eenmotorig vliegtuig wist te voltooien. Met haar kleine vliegtuigje legde ze 50.000 kilometer af en vloog ze 189 uur in 33 dagen. Scott droeg tijdens haar reis een GMT‑Master om haar pols. De Britse heeft solo ook meer dan honderd langeafstandsrecords weten te vestigen. Een daarvan was voor de langste non-stopvlucht: van Londen naar Kaapstad en weer terug, zonder tussenlanding.
